Kehribar Tesbih ve Tesbih Çeşitleri

İnsanlığın ilk dönemlerinde avcıların, avladıkları hayvanların kemiklerini ip ya da deri parçalarına dizerek boyunlarına, başlarına takmaları olarak karşımıza çıkan tesbih kavramı, zaman içinde değişime uğrayarak bir ibadet sembolü haline gelmiştir. Bugün namaz ibadetinin tamamlayıcısı olarak kullanıldığı gibi, pek çok insanın el alışkanlığı haline gelen tesbihlerin yapımında çok farklı malzemeler kullanılabilmektedir. Birer sanat eseri olarak karşımıza çıkan tesbihlerin yapımında kullanılan malzemeler, değerini de etkilemektedir.

Tesbih tanelerinin yapımında en çok tercih edilen maddelerin başında doğal taşlar gelmektedir. Doğal taşların iyileştirici ve sakinleştirici etkisi de çok kullanılma nedenlerinden biridir. Oltu taşı, kehribar tesbih, ametist gibi taşlar en çok tercih edilenler ve en değerli olanlar arasındadır. Hayvanlardan elde edilen malzemelerin de tanelerin yapımında kullanıldığına rastlamaktayız. Fildişi, balina dişi, inci ve mercanın yanı sıra kaplumbağa kabuğu ve çeşitli hayvanların kemik ve dişleri en fazla kullanılan malzemeler arasında yer almaktadır. Cam ve ahşap boncuklar da kullanılmakla beraber diğer malzemelerle üretilenler daha kıymetli kabul edilmektedir.

Doğal taşlar kullanılarak üretilen tesbihlerin özellikle stres atıcı özelliği nedeniyle kullanıldığını görmekteyiz. Negatif elektriğin bedenden çıkışında parmak uçlarının çok etkili olduğu düşüncesinin hâkim olması nedeniyle tesbihlerin parmaklar arasında dolaştırılması da günlük bir alışkanlık halini almıştır. Tesbih çekme deyişi, tesbihin ibadet ya da el alışkanlığı nedeniyle kullanımını ifade ettiği gibi gibi yapım işlemine karşılık gelmek üzere de kullanılmaktadır.