6 yıl önce
Hipokampus öğrenme ve hafıza süreçleri için büyük ölçüde sorumlu olan beynimizin bölgedir.
Normalde hafızalar, yeni sinapslar veya nöronlar arasındaki bağlantılar belirlenir ve zaman içinde kademeli olarak güçlendiğinde oluşturulur ve saklanır .
Bu işleme uzun vadeli potentifikasyon (LTP) adı verilir.
Ancak, kronik stres yaşadığımızda , araştırmalar bu sinapsların zayıflamış olduğunu göstermiştir - bu da hafızamızın etkilenmesi demektir.
Son zamanlarda, Provo, UT'deki Brigham Young Üniversitesi'nden araştırmacılar, egzersizin stres koşulları altında hafıza üzerindeki etkilerini inceledi. Erkek fareler üzerinde yapılan bu çalışma, bazı egzersiz formlarının beyne koruyucu bir etkisi olabileceğini ve böylece kronik stresin hafızadaki etkisini azalttığını ortaya koydu.
Koşu ve diğer egzersiz çeşitleri, insanlara depresyonu idare etmeleri veya önlemelerine , beyinlerini daha uzun süre sağlıklı tutmalarına ve bağırsak bakterileri "kokteylimizi" değiştirmelerine yardımcı olmak için şimdiye kadar gösterildi , Tıp Haberleri Bugün'de bildirdiğimiz gibi .
Şimdi, Jeff Edwards ve arkadaşları, stresli koşullar altında hafıza sağlığını korumakla bağlantılı çalışıyorlar. Öğrenme ve Hafıza Nörobiyolojisi dergisinde yayınlanan bir makalede , bu bilginin canlandırıcı bir jog'dan daha fazla talep eden hiçbir şeye başlamadan beynimizin sağlığını korumamıza izin verebileceğini savunuyorlar .
Edwards, "Egzersiz, kronik stresin hafızasındaki olumsuz etkileri ortadan kaldırmanın basit ve maliyet etkili bir yoludur" diye belirtiyor.
Araştırma, 'güçlendirici' bulguları ortaya koyuyor
Bilim adamları, aktif ve sedanter olmak üzere iki gruba ayrılan yetişkin erkek farelerde çalıştılar. Aktif gruptaki fareler, günde ortalama 5 kilometre (yaklaşık 3 mil) bir süre çalıştırılan 4 haftalık bir süre boyunca koşu jantlarıyla sağlandı.
Bu başlangıç döneminden sonra, her bir gruptaki farelerin yarısı, 3 gün boyunca düş kırıklığına uğramış koşulların yol açtığı yüksek stres seviyelerine maruz bırakıldı: İlk gün, soğuk suda yüzdüler; ikincisinde, yükseltilmiş bir platform üzerinde yürüdüler; Üçüncüsü ise kısa elektrik çarpmasına maruz kalmışlardı.
Hayvanların bu stresli koşullardan bir saat geçtikten sonra, her farenin LTP'si değişiklikler için değerlendirildi.
Araştırmacılar düzenli olarak çalışan hayvanlarda strese maruz kalan yerleşik farelerden daha iyi LTP'ye sahip olduklarını buldular.
Ek deneylerde, Edwards ve arkadaşları, aktif fakat stresli olmayan farelerle uygulanan stresli farelerin performansını bir labirent koşuşturma bağlamında karşılaştırdılar.
Dikkat ettikleri şey, iki grubun da yaptığı gibi, koşmanın stres altındaki farelerin hafızasını korumaya yardımcı olduğunu düşündürüyordu.
Üstelik, çalışmaya alışkın olan fareler, labirent bellek test deneylerinde yerleşik farelerden daha iyi performans gösterdi.
Bütün bu bulgular bir araya getirildiğinde, egzersizin ve özellikle koşmanın, kronik stres koşulları altında hafızayı korumanın etkili bir yolu olabileceğini düşündürmektedir.
Edwards, "İdeal durum, öğrenmeyi ve hafızayı iyileştirmek için hiçbir stres yaşamak ve egzersiz yapmak değil, elbette hayatımızdaki stres kontrolü yapamayacağımız ancak egzersiz yaptığımızı kontrol edebiliyoruz" diyor.