400 milyon insanın aile ağacının genetiğin uzun ömürlülüğü üzerinde sınırlı etkisi olduğunu gösterir.

Calico Yaşam Bilimleri ve Ancestry'den yapılan araştırma, Amerika Genetik Derneği'nin bir dergi olan GENETICS'te yayınlandı .

"İnsan genetiğinden yaşlanmanın biyolojisi hakkında pek çok şey öğrenebiliriz, ama eğer yaşam süresinin kalıcılığı düşükse, ne tür şeyler öğrenebileceğimiz ve ne kadar kolay olacağı hakkında beklentilerimizi artırıyor" diyor baş yazar Graham Yakut. "Yaşlanmaya çalışan bilim insanlarının etkili bir şekilde sorabileceği soruları bağlamsallaştırmaya yardımcı oluyor."

Ruby'nin işveren Calico Life Sciences, görevi yaşlanmanın biyolojisini anlamak olan bir araştırma ve geliştirme şirketidir. Bilim adamları, Bilimsel Görevlisi Catherine Ball tarafından yönetilen çevrimiçi soyağacı kaynaklarından bilim insanlarıyla, insan yaşamının kalıcılığını tahmin etmek için Ancestry.com'un halka açık olan soyağacı verilerini kullanmaya çalıştılar.

Kalıtılabilirlik, bir özellikteki değişimin - bu durumda yaşam süresinin - yaşam tarzı, sosyokültürel faktörler ve kazalar gibi genetik olmayan farklılıkların aksine genetik farklılıklar ile açıklanabileceğinin bir ölçüsüdür. İnsan yaşamı kalıtılabilirliğinin önceki tahminleri yüzde 15 ila 30 arasında değişmiştir.

Ball, “Ancestry ile ortak olmak, bu yeni çalışmanın, daha önceki herhangi bir uzun çalışmadan çok daha büyük bir veri seti kullanarak daha derin kavrayışlar elde etmesine izin verdi” dedi.

Altı milyon atayı temsil eden 54 milyon abone kökenli aile soy ağacından başlayarak, Ancestry, geriye kalan soyağacıları birleştirerek, gereksiz girişleri ve hala yaşayan insanlardan gelenleri çıkardı. Veriyi Calico araştırma ekibiyle paylaşmadan önce, Ancestry, soy kütüklerinden tüm tanımlanabilir bilgileri çıkardı ve yalnızca doğum yılını, ölüm yılını, doğum yerini (ABD ve ABD dışındaki ülkelerdeki devletin kararına kadar) bırakarak, Ağaç yapısını oluşturan aile bağlantıları.

Onlar, her biri bir ebeveyn-çocuk ya da eş-eş ilişkisi ile birbirine bağlanan 400 milyondan fazla insanı - büyük ölçüde Avrupalı ​​kökenli Amerikalıları - içeren bir dizi pedigit ile sona erdi. Ekip daha sonra akrabalar arasındaki yaşam süresinin benzerliğini inceleyerek ağaçtan kalıtım derecesini tahmin edebildi.

Matematiksel ve istatistiksel modellemeyi birleştiren bir yaklaşımı kullanarak, araştırmacılar, 19. ve 20. yüzyıllar arasında doğmuş akrabalara odaklanmış, kardeşler ve ilk kuzenler için tahmin edilebilirlik tahminlerini kabaca aynı şekilde bildirilenlerle aynı bulmuştur. Ancak, daha önceki çalışmaların bazılarında da gözlemlendiği gibi, eşlerin yaşam sürelerinin bağıntılı olma eğiliminde olduklarını belirtmişlerdir - gerçekte karşıt cinsiyetin kardeşlerinden daha benzerlerdi.

Eşler arasındaki bu korelasyon, aynı evde yaşayan ortak genetik olmayan faktörlere bağlı olabilir. Ancak yazarlar, yazarların farklı türdeki yasaları karşılaştırdığında, bazıları oldukça uzak ilişkilerle karşılaştığında, şekil almaya başladı.

Genetik ya da paylaşılan ortamdan daha fazlası olan ilk ipucu, kanı akraba olmamakla birlikte, hane halkını paylaşmamalarına rağmen, kayınbiraderin ve ilk kuzen-in-law'un yaşamsal açıklıklar ile ilişkili olduğunu bulmasıydı.

Veri kümelerinin büyüklüğü, ekibin teyzeler ve amcalar, ilk kuzenler-bir kez-çıkarılmış-içtihat, ve eş-kardeşlerin farklı konfigürasyonları dahil olmak üzere diğer uzak ilişki türleri için uzun ömürlü korelasyonlar üzerinde yakınlaştırma izin verdi -kanun. Bir kişinin kardeşinin eşinin kardeşi veya eşinin kardeşinin eşinin kendi başlarına benzer bir yaşam süresinin bulunması, başka bir şeyin oyunda olduğunu açıkça ortaya koymuştur.

Genetik geçmişleri paylaşmıyorlarsa ve hanehalkını paylaşmıyorlarsa, bu ilişki türlerine sahip bireyler arasında yaşamdaki benzerlik için en iyi olanı nedir? Etkileyici veri kümelerine geri dönersek araştırmacılar, eşleştirici çiftleşme tespit eden analizler gerçekleştirebildiler.

Ruby, “Burada asıl önem taşıyan eşleme, yaşam süresi için önemli olan faktörlerin, eşler arasında çok benzer olma eğiliminde olduğudur” diyor. Başka bir deyişle, insanlar kendi gibi özelliklere sahip ortakları seçme eğilimindedir - bu durumda, ne kadar yaşadıkları.

Elbette potansiyel bir eşin uzun ömürlülüğünü kolayca tahmin edemezsiniz. “Genelde, insanlar ya biri ölmeden evlenirler,” diye sözler Ruby. Çünkü bir kimsenin yaşam sürelerini önceden söyleyemezsiniz, insanlarda asalak çiftleşme diğer özelliklere dayandırılmalıdır.

Bu eş seçimin temeli genetik veya sosyokültürel olabilir - ya da her ikisi de olabilir. Genetik olmayan bir örnek için, eğer gelir yaşamı etkiliyorsa ve zengin insanlar diğer varlıklı insanlarla evlenme eğilimindeyse, bu da uzun süreli ilişkilere yol açacaktır. Aynı genetik tarafından kontrol edilen özellikler için de ortaya çıkacaktır: örneğin, uzun boylu insanlar uzun boylu eşleri tercih ediyorlarsa ve ne kadar uzun bir süre yaşamış olursanız olun, bu da yaşam süresi kalıcılığı tahminlerini de şişirir.

Birleştirici çiftleşmenin bu etkilerini düzelterek, yeni analiz, yaşam boyu kalıcılığın büyük olasılıkla yüzde yediden fazla değil, hatta daha da düşük olduğunu buldu.

Görüntü mü? Ne kadar yaşadığın, genlerinden daha az düşünebilirsin.