Şempanzeler, bizden daha güçlü görünüyor

Bir çalışma, bu farkın çoğunlukla güçlü ve hızlı hareketlerde yer alan kas lifi türündeki şempanzelerde daha yüksek bir orandan kaynaklandığını gösteriyor.

Bulgular, şempanze kaslarının mekanik özelliklerinin sorumlu olduğunu öne süren çalışmayı desteklemez.

Ancak, şempanzenin ve insan kas performansındaki fark, bazen popüler kültürde tasvir edildiğinden daha mütevazı.

1920'lerde, biyolojik bilim adamı John Bauman'ın yaptığı araştırmalarla birlikte, anekdotlara dayanan kanıtlar, şempanzelerin yetişkin bir insandan dört ila sekiz kat daha güçlü olduğuna dair bir algı vermeye yardımcı oldu.

Ancak daha sonraki araştırmacılar, şempanzelerin fiziksel görevler verildiğinde yetişkin erkeklerden büyük ölçüde daha iyi performans göstermediğini keşfettiği için, bu çalışmaları tekrarlayan çalışmalar başarısız oldu.

PNAS dergisinde Arizona Üniversitesi Tıp Fakültesi-Phoenix'ten Dr Matthew C O'Neill ve meslektaşları, şempanze kas performansı literatürünü gözden geçirdiler ve çekme ve çekme sırasında insanların ortalamasından 1.5 kat daha güçlü olduklarını buldu. Atlama görevleri.

Zenci insan mı?

Dr. O'Neill, BBC News'a verdiği demeçte, "Bu konudaki düşüncem, çalışmamız bittikten sonra yapılan tüm deneylerin eleştirel bir incelemesi yapılmamıştı" dedi.

"Bu, yazımızın içeriğine girmeden önce yapmamız gereken bir şeydi."

Önceki çalışmada ortaya konan fikirlere göre, şempanze kasları alan başına daha fazla kuvvet üretebildiyse ya da şempanze kasları insan kasından daha hızlı kısalabiliyorsa fark güç çıkışını artırmaya yardımcı olabilir.

Dr O'Neill ve meslektaşları, ölümlerden sonra dondurulmuş olan şempanzelerden alınan kas liflerinin özelliklerini doğrudan ölçerek bu fikirleri ve diğerlerini test etmeye başladılar.

"Şempanzelerin iskelet kasının temel özelliklerini ele almak ve insan kaslarından farklı olup olmadığını öğrenmek istedik" dedi.

Kalp kası ve düz kas ile birlikte iskelet kası üç ana kas çeşidinden biridir ve çoğunlukla tendon olarak bilinen kollajen demetleri yoluyla kemiklere bağlı olarak bulunur.

Dr. O'Neill, "Şempanze kas liflerinin ve insan kas liflerinin temel kontraktilite özelliklerinde, tek tek liflerin herhangi birinde gerçekten bir fark bulunmadığını bulduk" dedi.

Bununla birlikte, liflerin uzunluğunda önemli farklar bulmuşlardı - şempanze kas lifleri, insanlardaki karşılık gelenlerden daha uzun süre eğilimlidir - ve farklı kas lifi türlerinin dağılımı.

Hızlı vs yavaş

Şempanzelerin yaklaşık iki katı miktarda "hızlı-seğirme" kas lifi bulunur. Bu tür fiber hızla daralır ve sprint gibi hızlı hareketler için yararlıdır. Ancak hızlı twitch lifleri bir dezavantaja sahiptir: hızla tekerleşirler.

Buna karşılık, karşılık gelen insan kasları daha yavaş kontrendikçe daha yavaş ilerlemeye devam eden "yavaş-seğirme" kas liflerinin hakimiyeti altındadır. Dayanıklılık gerektiren faaliyetler için yararlıdırlar.

Bilgisayar simulasyonları, bu farklılıkların şempanzenin iskelet kasının maksimum dinamik kuvveti ve güç üretme kapasitesini benzer bir boyuttaki bir insan kas ile karşılaştırıldığında 1.35 oranında arttırdığını göstermektedir. 1.35 rakamı, bilimsel literatürü gözden geçirerek ulaşılan 1.5 kat rakamıyla iyi bir uyum içindedir.

Ekip üyeleri, bunun şempanze ağaç tırmanışına ve hayatta kalmaları için askıya alınmaya daha fazla güvenmelerini yansıtabileceğini öne sürüyor.

Aslında, hızlı hizalanan liflerin egemenliği farelerden atlara kadar memelilerde varsayılan bir ayar olarak görülüyor. Araştırmacılar, insanlarda görülen yavaş titreşimli elyaf modelini yansıtan tek hayvandı yavaş loris - güney Asya'ya özgü gece gevreği primatlarıydı.

Bilim adamlarına göre, şempanzelere götüren atalar arasındaki çizgiden ayrıldıktan sonra insanlara yol açan soyta muhtemelen gelişen bir şey vardı.

İnsanlardaki kısa kas lifleri ve yavaş yırtma liflerinin daha büyük yüzdesi, dayanıklılık kabiliyetlerimizi arttırmış olabilir. İnsan geçişleri dik yürümede daha iyi hale geldiğinden ve daha uzun mesafelerden geçmeleri gerektiği için, bu değişiklikler insan hareketlerinde evrimsel kaymalarla çakışabilir.

Fakat bu doğruysa, yavaş büzülmüş liflerin üstünlüğünün neden alt gövde ve üst gövdeye kadar uzandığı belirsizliğini koruyor. Farklı kas tiplerinin vücutta dağılımı farklı genlerin düzenlenmesiyle yukarı veya aşağı çevrilmiş olabilir. Ancak Dr O'Neill, bu soruyu yalnızca daha fazla araştırma cevaplayabileceğini söylüyor.