2 yıl önce
Bir yapının gücü onu bir arada tutan cıvatanın gücüne bağlıdır. Bu durum özellikle büyük cıvatalara ihtiyaç duyulan büyük işlerde geçerlidir. Uzunluğu neredeyse 30 cm olan dev demir cıvatalar; spor stadyumları, lunapark oyun alanları, rüzgar türbinleri ve köprüler gibi dev yapıları bir arada tutmakla görevlidir. Bu yüzden tüm baskı, başarısız olmamaları için bu cıvataların üzerindedir.
Dev cıvatalar; 6 metrelik katı kalıplar, sıcak haddeli çelik ve büyük yapıların kirişleri için kullanılan süper güçlü, iyi öğütülmüş alışımla işe başlar. Bir deste kalıp, 1360 kg'dir. Bu yüzden onları taşıma görevi bir asma vince verilmiştir. Bilgisayar kontrollü bir testere aracılığıyla bu kalıplar otomatik olarak 28 cm'lik parçalara ayrılır. Ardından her bir yeni cıvatanın, o cıvatanın gerektirdiği çapta kesilmesi gerekir. Bu makine her geçişinde tam 1.5 milimetre aralık bırakacak şekilde çok yakın mesafe ile çizikler atar. Bu kesin ilerleme çok önemlidir.
Eğer dişler cıvatayı yanlış bir şekilde bölerse cıvata hiç bir işe yaramaz. Cıvata kesildikten sonra bir başa ihtiyaç vardır. Bir ucu metali yumuşatıp bir baş yapmak için metal bir halkaya girer. Halka, cıvata başını 1150 derecede, çeliğin erime noktasının tam altında ısıtmak için ısı indüksiyonu veya yüksek frekanslı elektrik kullanır. Sadece 30 saniyede vida başı yeni bir şekil alabilecek sıcaklığa ulaşır. Cıvata, yumuşatılmış başı altıgen şekline getiren bir presin içine koyulur. Başın şekillendirilebilmesi için 45 tonluk bir güç kullanılır. Şekle sokulan cıvata kaynak veya bağlantı izi olmaksızın çıkar ve hiçbir yerinden parçalanmaz duruma girer.
Cıvatalar şekil verildikten sonra büyük boy bir sepetin içine yerleştirilip ardından ocakta sertleştirilmesi için alevlerin içine gönderilir. Ocağın dışına kadar çıkan alev, ısının ana kaynağı değildir. Doğalgaz tarafından üretilen bu alev cıvatalar ocağa girdiğinde dışarıdaki havanın dağıtılması için orda bulunur. Bu, cıvataların sertleştirilme işlemi gerçekleştirilirken çeliğin üzerinde oluşabilecek pürüzlerin ve diğer kusurların oluşmasına engel olur.. Ocağa girdikten sonra cıvatalara 810 derecelik bir ısı verilir. Yoğun ısı, cıvataların molekül yapısını değiştirir ve çeliği sertleştirir.
Cıvatalar soğuduktan sonra eskisinden daha sağlam olur ve dişlerin yapılması için hazır hale gelir. Dişleri cıvatalara bastırmak için 40 kg'lik bir basınç uygulayan iki çubuğun arasına tek seferde bir tane cıvata yerleştirirler. Yağ; çubuklar ve cıvata arasındaki sürtünmenin kıvılcım üretmesini engellemesi için kullanılan bir maddedir. Cıvata, dişleri yeniden ortaya çıkarmak için boyanın içinde basitçe yeniden şekillendirilir. Cıvatalar, baştan sona kadar tek parça bir katı metalden yapılır. Bu yüzden baskı ne kadar güçlü olursa olsun asla parçalanmazlar.
Kaynak: sporduragi.com